Σκοτάδι μάυρο στέκει εμπρός μου
το μέλλον άθλιο και φρικτό
μονάχος σύμμαχος και εχθρός μου
έχω τον ένα μου εαυτό
Μήν με κοιτάζεις λυπημένη
και σύ πατρίδα μου γλυκιά
που είσαι απ'όλους πουλημένη
και ζείς μιά σκλάβα λευτεριά
Δυό μέτρα στέκω απο το τέρμα
άλλο δεν ξέρω αν βαστώ
θεέ μου φύλαγε τα έρμα
τί κάνουν λάθος τί σωστό
Πρέπει ξανά να βρώ τον δρόμο
που μ΄έχει τάξει η ζωή
θέλει δουλειά,ιδρώτα,πόνο
ν΄αναγεννιέσαι το πρωί
Νικηφόρος Βυζαντινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου